PANGORBANAN ANU PINUH KU CINTA

Duuh angin nu ngahiliwiiir...

dugikeun salam sim abdiiii..

ieu sya'iran insanii, nu mikacinta ka santrii...

nu kasep kabina-bina, nga goda mata jeung raga...

lalakon dua manusa, nu awalna mikacinta...

kahalang ku cita-cita,...

tah ieu teh lalakona...

hiji mangsa dinten jum'at abdi pamit arek angkat...

nyiar elmu nu manfa'at....

supaya luhur darajaat...

abdi teh di pamondokaaan...

nganinggalkeun karinduan..

tos lami henteu patepang,...

sareng anjeuna tersayang...

duh gusti abdi sengsara mencintai hiji wanujaaa

duuh gustii abdi tulungan hate nuju kaanyeuriaaan

dahar abdi teu  mirasaaa

sare abdi hanteu tibra

soca ngalirkeun cisoca

abdi kawas jalmi buutaa

 ieu serat janteun harsatt

tulisan wawakil lisaaan

nggentos kanalangsaan

margi wungkul ka gusti

sim abdii masarahkeun dirii